martes, 29 de maio de 2012

PAGLIARO - Rainshowers - It Ain´The Way (Pye, 1972)

"It Ain´The Way"

Aínda que "Rainshowers", una peza con efluvios do "Wild Horses" dos Stones está bastante ben, eu prefiro a súa cara B, moito máis popeira.

sábado, 26 de maio de 2012

PAGLIARO - Lovin´ You Ain´t Easy - She Moves Lght (Pye, 1972)

"Lovin´ You Ain´t Easy"

PAGLIARO, LA VOZ QUE VIENE DE CANADÁ

"Para mí nunca ha habido otra cosa que cantar", dijo Pagliaro, el cantante canadiense que tiene grandes esperanzas de irrumpir en la escena británica "pisando fuerte". 

Pagliaro está cantando desde los 12 años. Incluso en su época escolar era más o menos un músico profesional actuando en night clubs y cabarets. El señala: "lo entendí de esta forma, o dejaba la escuela o dejaba los negocios musicales, así que dejé la escuela".

Para Michel Pagliaro (es hijo de francesa e italiano), sus aspiraciones iniciales eran las de ser durante unos años un músico de grabaciones. Después grabó con un grupo y más tarde solo, pero siempre en francés. 

Hace dos años, Pagliaro, 23 años, empezó a grabar en inglés. El primer single llegó al Top 10 pero "Lovin' You Ain't Easy" se colocó en el número 1. "Y ahora está irrumpiendo en los Estados Unidos" dijo él modestamente. Ahora Pagliaro se está haciendo conocer en Eurpopa por medio de un tour.

Pagliaro cree que lo mejor es cantar sus propias canciones y antes de que vuelva a Canadá acabará de grabar un álbum que ya ha empezado.

Sobre sus fuentes de inspiración a la hora de componer canciones dijo: "Es una cosa interna, algo que yo siento dentro de mi. Cada idea es una forma y cada forma es una canción"

Su disco single muestra que Pagliaro tiene semejanzas con algunas voces, en su forma de cantar, pero a pesar de esto, el disco posee una identidad muy suya.

Todos estos párrafos fueron publicados en el "Evening News", de Londres el pasado 22 de enero. Vale esta autorizada opinión británica para presentar en España su canción "Lovin' You Ain't Easy". (Folla de promoción)

martes, 22 de maio de 2012

SEGARINI - Segarini EP (AM, 1977)

"I'm Not Your Fool"

Este Ep foi o debú en solitario do canadense Bob Segarini, un corredor de fondo que desde mediados do sesenta formara parte de prometedores grupos que case nunca tiveron fortuna comercial como The Family Tree, Roxy, The Wackers ou The Dudes. Despois da separación destes últimos tras a publicación do seu único LP "We´re Non Angels",  Segarini volveu a Toronto e gravou estas catro cancións que mantiñan o espírito das súas últimas bandas. Ó ano seguinte o selo Bomb ofreceríalle a posibilidade de gravar o seu mellor disco, "Gotta Have Pop", que entre outras cousas serve para dar imaxe ao perfil deste blog.


venres, 18 de maio de 2012

SAMMY DAVIES JR - I´ve Gotta Be Me / Bein´ Natural Bein´ Me (Reprise, 1968)

"Bein´ Natural Bein´ Me"

"I've Gotta Be Me" é un tema intrascendente dun musical de Broadway chamado "Golden Rainbow" pero "Bein´ Natural Bein´ Me" nos presenta a un Sammy Davies desmelenado tentando adaptarse aos novos tempos. A canción aparecería ao ano seguinte formando parte do seu elepé "The Goin's Great"

venres, 11 de maio de 2012

LOOKING GLASS - Jimmy Loves Mary Anne / Wooly Eyes (CBS, 1974)


Looking Glass son lembrados sobre todo por dúas estupendas cancións  que publicaron nos primeiros setentas, "Brandy (You're a Fine Girl)" e "Jimmy Loves Mary Anne". Como esta última me gusta especialmente, aquí van as adaptacións do tema que tiña pola casa: a que fixo Josie Cotton en "From The Hip", o seu segundo Lp, a do grupo de Chicago Boom Hank que colaboraban con este tema nun dos volumes publicados polo selo Pravda en homenaxe a aqueles discos baratos que K-Tel publicaba a principios de década e por último a dos florentinos Homo Sapiens, aparecida nun compilatorio de grupos italianos titulado "L'ora dell'amore".

                      

                      

martes, 8 de maio de 2012

GOLDEN TRASH - Someone´s Missin´ / Had A Good Time (Belter, 1972)

"Had A Good Time"
                    
Parece que este foi o único sinxelo publicado polos parisinos Golden Trash, editado en Francia por EMI e aquí por Belter cunha portada distinta. Das dúas pezas, a máis interesante é "Had A Good Time".



xoves, 3 de maio de 2012

CYRIL DAVIES - Country Line Special / Chicago Calling (Pye, 1963)

"Country Line Special"

The Cyril Davies R&B All-Stars were, after the Rolling Stones, the best British blues band of the early '60s. This regrettably short-lived blues band was assembled by harpist/singer Cyril Davies (1932-1964) in 1963, following his exit from Blues Incorporated. The group's original lineup, featuring Davies on harp and vocals, had Bernie Watson on guitar, Nicky Hopkins on piano, Ricky Brown playing bass, and Carlo Little on the drums -- all four had been recruited from the ranks of Screaming Lord Sutch's Savages. This quintet recorded an initial single, "Country Line Special," driven by Davies' wailing harp and vocals, that was sufficiently authentic to get it placed alongside the British releases of songs by Muddy Waters, Howlin' Wolf, and the rest of the Chess Record luminaries in England's Pye Records catalog. 

Watson and Brown went their separate ways during the summer of 1963, and Jeff Bradford and Cliff Barton came in on guitar and bass, respectively, with Long John Baldry -- another Blues Incorporated alumnus -- occasionally sitting in on vocals. Their second single, "Preachin' the Blues," was released in September to modest but promising success, and for a time it looked like Davies and company were going to be a major force on the burgeoning R&B scene. But Davies collapsed late in 1963, and was diagnosed as suffering from acute leukemia; he died in January of 1964. All Music Guide