Pouco sabemos de Cacavaca agás que chegaron a editar todo un elepé baixo a produción do ínclito Pablo Herrero e que se movían por terreos poproqueiros. "Rascacielos" non me gustou demasiado pero a súa cara B "En la carretera" non está nada mal e ten un certo toque ao pop que facían America, cun bo estribillo e bonitas voces, ademáis o solo de saxofón quédalle moi ben. Esta última está asinada por Cecilio Sánchez, o mesmo rapaz que cantaba nos últimos discos de Dulces Años.
Ningún comentario:
Publicar un comentario