Amosando publicacións coa etiqueta Canadá. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Canadá. Amosar todas as publicacións

xoves, 18 de xaneiro de 2018

GARY - O´ Gary O´ (Capitol, 1981)

Gary O´Connor, un canadiense con experiencia previa en bandas de segunda B como Cat, Revolver o Aerial, debutó en solitario con este elepé que al igual que otros muchos discos de esa época, se mueve por la delgada línea que separa el AOR más convencional y el power pop más o menos académico. En este caso lo que predomina es lo primero pero a pesar de todo hay por lo menos tres temas que están bastante bien, la versión de los Hollies de "Pay You Back With Interest", campanitas incluídas "Been a Long Time" y "The Way You Look Tonight" con todo el espíritu del Eric Carmen más afectado. Las otras seis sólo para atrevidos.


mércores, 5 de marzo de 2014

HOMESTEAD - Every Living Thing Has A Place In God´s Heart...(Nimbus 9, 1972)

"St. Mark's Place"


Malia que pola portada e polo título podería parecer un disco de orientación relixiosa, non ten moito que ver con esa corrente e si máis co típico produto de segunda fila de primeiros setentas con algún momento interesante. Neste caso gustáronme un par de instrumentais "St Mark´s Place" e  "Suite" ademáis dunha macarrada titulada "Woman", o resto, do máis normaliño, probablemente nunha semana nin me lembre. Por certo, Homestead eran un dúo canadiano formado polo vocalista John Finley, que xa tivera o seu momento de gloria cos Rhinoceros, e o teclista Bill King que tamén era o compositor de tódolos temas. O disco publicouse en España vía Belter un par de anos despois.



xoves, 23 de agosto de 2012

REVOLUTION FRANÇAISE - Quebecois - Shoo Do Be Do (Pop Music, 1969)

"Shoo Do Be Do"
 

A Montreal side project by former Les Sinners member Francois Guy. After leaving Les Sinnners, he formed La Revolution Francaise in 1968. After one album many of the band members reformed Les Sinners, but Guy launched a revamped version of the band and four independent singles in 1969. 

One of these singles was called "Quebecois" on Revolution Records. The song was a pro-independent Quebec anthem. It was not only a hit but a Quebec cultural milestone. The single reportedly sold over 100,000 copies throughout the province. 

Never ones to miss out on an opportunity, Capitol Records in Toronto had the band re-record the song in English as "America". Francois Guy was happy to oblige, but changed the band's name to The Kids for this one-off release in 1969. The Canadian Pop Encyclopedia  ***



luns, 4 de xuño de 2012

PAGLIARO - Pagliaro (Amber, 1976)


A Michel Pagliaro, Montreal (1948) xa se lle vía na segunda metade do sesenta metido en conxuntos "ye-yés" como os Chanceliers, cuxo single "Le P'tit Poppy" foi moi popular en 1966 en zonas francófonas. En 1968 Pagliaro decide escribir e interpretar as súas propias cancións e inicia carreira en solitario co álbum "Michel Pagliaro", integramente cantado en francés e que foi disco de ouro en Canadá.  En 1971 asinou contrato con Much Records, compañía para a que gravou o seu primeiro elepé totalmente cantando en inglés que hoxe presentamos na súa reedición de 1976 a cargo de Amber e que desgraciadamente non vén coa portada orixinal na que aparece un primeiro plano do mozo con lentes de sol molonas e melenitas de época, unha mestura visual perfecta para acompañar estas cancións de power pop melódico e melodías aflixidas. Dos temas que aparecen nos sinxelos posteados previamento só "She Moves Light" non vai no elepé.



martes, 29 de maio de 2012

PAGLIARO - Rainshowers - It Ain´The Way (Pye, 1972)

"It Ain´The Way"

Aínda que "Rainshowers", una peza con efluvios do "Wild Horses" dos Stones está bastante ben, eu prefiro a súa cara B, moito máis popeira.

sábado, 26 de maio de 2012

PAGLIARO - Lovin´ You Ain´t Easy - She Moves Lght (Pye, 1972)

"Lovin´ You Ain´t Easy"

PAGLIARO, LA VOZ QUE VIENE DE CANADÁ

"Para mí nunca ha habido otra cosa que cantar", dijo Pagliaro, el cantante canadiense que tiene grandes esperanzas de irrumpir en la escena británica "pisando fuerte". 

Pagliaro está cantando desde los 12 años. Incluso en su época escolar era más o menos un músico profesional actuando en night clubs y cabarets. El señala: "lo entendí de esta forma, o dejaba la escuela o dejaba los negocios musicales, así que dejé la escuela".

Para Michel Pagliaro (es hijo de francesa e italiano), sus aspiraciones iniciales eran las de ser durante unos años un músico de grabaciones. Después grabó con un grupo y más tarde solo, pero siempre en francés. 

Hace dos años, Pagliaro, 23 años, empezó a grabar en inglés. El primer single llegó al Top 10 pero "Lovin' You Ain't Easy" se colocó en el número 1. "Y ahora está irrumpiendo en los Estados Unidos" dijo él modestamente. Ahora Pagliaro se está haciendo conocer en Eurpopa por medio de un tour.

Pagliaro cree que lo mejor es cantar sus propias canciones y antes de que vuelva a Canadá acabará de grabar un álbum que ya ha empezado.

Sobre sus fuentes de inspiración a la hora de componer canciones dijo: "Es una cosa interna, algo que yo siento dentro de mi. Cada idea es una forma y cada forma es una canción"

Su disco single muestra que Pagliaro tiene semejanzas con algunas voces, en su forma de cantar, pero a pesar de esto, el disco posee una identidad muy suya.

Todos estos párrafos fueron publicados en el "Evening News", de Londres el pasado 22 de enero. Vale esta autorizada opinión británica para presentar en España su canción "Lovin' You Ain't Easy". (Folla de promoción)

martes, 22 de maio de 2012

SEGARINI - Segarini EP (AM, 1977)

"I'm Not Your Fool"

Este Ep foi o debú en solitario do canadense Bob Segarini, un corredor de fondo que desde mediados do sesenta formara parte de prometedores grupos que case nunca tiveron fortuna comercial como The Family Tree, Roxy, The Wackers ou The Dudes. Despois da separación destes últimos tras a publicación do seu único LP "We´re Non Angels",  Segarini volveu a Toronto e gravou estas catro cancións que mantiñan o espírito das súas últimas bandas. Ó ano seguinte o selo Bomb ofreceríalle a posibilidade de gravar o seu mellor disco, "Gotta Have Pop", que entre outras cousas serve para dar imaxe ao perfil deste blog.


mércores, 27 de xaneiro de 2010

RANDY BACHMAN Surivor - Is The Night To Cold For Dancin´ (Polydor, 1978)

"Is The Night To Cold For Dancin´"

Dous temas do segundo elepé en solitario de Randy Bachman que viña de abandonar aos Bachman Turner Overdrive. A peza que dá título ao elepé non vale moito pero "Is The Night To Cold For Dancin´" é unha baladiña guai.

mércores, 6 de xaneiro de 2010

THE CRESCENT STREET STOMPERS Judy Played The Juke Box - Wasting Time (CBS, 1975)



The Crescent Street Stompers eran canadianos e  tiraban cara o glam aínda que para a cara A deste sinxelo escolleran unha peza moi resultona de Tony Macaulay. "Wasting Time" é moito máis rock e tamén ten o seu punto.


mércores, 7 de outubro de 2009

THE GOOD BROTHERS Person To Person (LP, Solid Gold Records, 1982)

Máis de un se preguntará como alguén pode mercar un disco con estes tres tipos na portada pero, tanto o prezo como o feito de ver unha foto no encarte de un dos irmáns tocando o autoharp xustificou o risco e malia o seu aspecto exterior resultou ser un agradecido elepé de country pop con bonitas melodías a base dun cuidado traballo de voces e aínda que non hai gañadoras non é necesario levantar a agulla.

Biografía

Link by mail dezaoitorodas@gmail.com

mércores, 5 de agosto de 2009

MASHMAKHAN As The Years Go By - Days When We Are Free (CBS, 1970).



Este foi o single de debú de Mashmakhan, cuarteto canadiano cun nome ben escollido e de gran sonoridade. "As The Years Go By" foi un éxito mundial e hai que recoñecerlle que algo ten pero máis interesante é a espléndida "Days when we are free" que aquí aparece na versión curta.


mércores, 11 de marzo de 2009

STANLEY FRANK Play It Till It Hurts (LP, AM, 1980)

Stanley Frank será lembrado sobre todo por "S'cool Days", un tema de frustración xuvenil editado en plena explosión punk é que tivo certa repercusión no Reino Unido e en Europa. Aínda que era de Montreal estivo naqueles anos de finais de década por terras británicas ata que decidiu voltar á Canadá onde gravou este "Play It Till It Hurts" que aínda que non é unha maravilla para tirar foguetes, ten algún que outro momento recuperable como "Rock Crazy" con certo toque a Johnny Thunders, "Sister Delight", o achegamento máis pop do disco, a versión de "Good Lovin´" dos Young Rascals moi resultona e "Hot on You" que tampouco está nada mal . O resto do disco ten bastante máis influencias do rock tópico de época que do power-pop máis académico.

venres, 20 de febreiro de 2009

MOXY II (LP, Polydor, 1974)

Moxy eran un quinteto de canadianos hardroqueiros que deixaron unha longa discografía. Este é, evidentemente, o seu segundo disco que, ao igual que o primeiro non vale moito, pero este ten polo menos un tema notable na peza que abre o disco "Cause There's Another" que aínda que empeza cun riff típico do xénero deriva nun espléndido exemplo de hard power-pop. Tampouco está mal o instrumental "Slippin' Out" que pecha a cara A co protagonismo dun vocoder, accesorio musical moi popular a mediados dos setenta, lembra a Peter Frampton en "Do you feel like we do?. O resto do disco só para muy fans.

mércores, 29 de outubro de 2008

THE 45´s On The Beach MLP (Satellite, 1981)

Fue imposible encontrar información sobre este cuarteto, probablemente de Ontario (Canada) que en el 81 dejó este mini elepé de muy agradable escucha. Ellos eran Gerald Beeston a la batería, Rob Ciccone: guitarra y voz, Patrick Flynn: bajo y Don Love a la otra guitarra, repartiendose estos tres últimos las labores compositivas, que aunque no notables, sí se dejan oir en un ambiente más pop que power. La más resultona es la que da título "On the beach", con toques reggae y buen estribillo, "Real Confused" me suena a Tony Sheridan y los Beatles en Hamburgo. En la cara B hay un asomo de rocanrolito y algunos toques a lo Any Trouble y a casi todo lo que sonaba habitualmente en esa época.