domingo, 31 de xaneiro de 2010

RICHARD BARNES Take To The Mountains - But It´s Now I Need Your Love (Philips, 1971)

 
"Take To The Mountains"

"Take To The Mountains" foi o terceiro sinxelo do que fora vocalista e baixista dos londinenses The Quiet Five cos que estivo ata 1968. Coa axuda de Tony Hazzard principiou unha carreira en solitario que tivo nesta canción o seu momento de gloria relativa . "But It´s Now I Need Your Love" ten un toque máis Bee Gees.

mércores, 27 de xaneiro de 2010

BUTTERSCOTCH Surprise, Surprise - In This World Of Loving You (RCA, 1971)


"Surprise, Surprise"


ARNOLD, MARTIN Y MORROW, componentes del grupo BUTTERSCOTH, son de sobra conocidos por todos los aficionados españoles. CHRIS ARNOLD, DAVID MARTIN Y GEOFF MORROW son los compositores más famosos del Reino Unido. Sus canciones han sido grabadas por artistas tan importantes como Elvis Presley, Cilla Black, Petula Clark, Cliff Richard y The Casuals entre otros:

BUTTERSCOTH tienen un single, anterior a este, en España, donde estaba incluído "Don t you Know" que al igual que este "SURPRISE SURPRISE" fue éxito en Inglaterra y Holanda.

"Surprise Surprise" (En España «Feliz, Feliz») es ya conocido en nuestro país. Esta es la versión original, nº 6 en Inglaterra, en las voces de sus creadores, BUTTERSCOTH el grupo de mayor futuro musical, éomo se le ha definido en Gran Bretaña atendiendo a las extraordinarias cualidades que como compositores tienen ARNOLD, MARTIN Y MORROW. Los BUTTERSCOTH. 


DREWS Osaka - Sally Don´t You Cry (Ariola, 1971)


"Sally Don´t You Cry"


"Osaka" foi o sinxelo de debú do alemán Jurgen Drews,  pero o que me chamou a atención para mercalo foi a cara B "Sally Don´t You Cry", unha bonita peza de Giorgio Moroder que puxemos hai unhas semanas e que desgraciadamente non mellora a orixinal. Se vos sentides con forzas para investigar e afondar na súa carreira podedes visitar a páxina do coñecido popularmente como "Rey de Mallorca".


RANDY BACHMAN Surivor - Is The Night To Cold For Dancin´ (Polydor, 1978)

"Is The Night To Cold For Dancin´"

Dous temas do segundo elepé en solitario de Randy Bachman que viña de abandonar aos Bachman Turner Overdrive. A peza que dá título ao elepé non vale moito pero "Is The Night To Cold For Dancin´" é unha baladiña guai.

LOS 4 ROS Adios Amor (EP, Belter, 1967)

"Domingo en el valle"

Un pouco de sunshine pop á española cos valencianos Los 4 Ros e dúas entretidas adaptacións do "Let´s go to San Francisco" dos Flowerpot Men e o "Pleasant Valley Sunday"  dos Monkees ademáis dun orixinal titulado "Con el nacer de un nuevo día" que lembra moito aos arranxos vocais de grupos como Nuevos Horizontes e que non está nada mal malia a súa letra. "Adios Amor" non vale nada.

martes, 26 de xaneiro de 2010

THE SUNSHINE COMPANY Happy - Back On The Street Again (Liberty-Hispavox, 1967)


"Back on the street again"


Aquí está o "Happy" que fixeron The Sunshine Company, para o meu gusto inferior á The Blade of Glass. A cara B "Back on the street again" é moito mellor. 

luns, 25 de xaneiro de 2010

THE BLADES OF GRASS Happy - That´s What a Boy Likes (Sonoplay, 1967)


"Happy"


THE BLADES OF GRASS

Presentamos en este single las primeras grabaciones de «THE BLADES OF GRASS», un grupo que recientemente causó gran admiración en toda Norteamérica al situar la canción "HAPPY" entre los diez discos más vendidos en los EE. UU.
  El grupo lo componen Bruce Ames; guitarra rítmica y cantante; Marc Black, guitarra solista;  Frank Di Chiara, bajo y Dave Gordon, batería. Ninguno sobrepasa los diecinueve años. Sus ídolos: Los Young Rascals, Los Beatles... ¿Sus deportes favoritos? ¡Las chicas! Sueñan con el éxito y por el momento han logrado la parte quizá más difícil: triunfar en EE. UU. Sus productores, Steve y Bill Jerome, fueron, asimismo, productores del gran éxito de The Fifth Estate "¡Ding, dong, la bruja está muerta!"

***
From Rochester, NY, one of the later signings to legendary New York Doo-Wop label Jubilee Records; The Blades Of Grass were one of the prime east coast exponents (along with The Free Design) of that usually West coast genre of Sunshine Pop. It's complex, baroque harmonies and optimistic atmosphere having a much overlooked but firm second front in the city that never sleeps.

Indeed, the group's first hit single "Happy" went head-to- head in a chart battle with LA's Sunshine Company. Although The Blades' version with it's vocal phasing and psychy effect-laden intro and outro, somewhat had the edge stylistically.






xoves, 21 de xaneiro de 2010

KINCADE Kincade (Penny Farthing-Belter, 1973)

"These heavy times"

O elepé de Kincade, ademáis dos temas aparecidos nos sinxelos posteados previamente, inclúe dúas pezas absolutamente gañadoras, "These heavy times" e "What Become Of Me".


JOHN KINCADE One Of These Dreams (Penny Farthing-Belter, 1974)


"Friday on my mind"
 

Outro dos protagonistas da nosa historia é John Knowles, o tipo escollido por Larry Page para o posto de cantante en Kincade cando houbo que crear un grupo para aproveitar o éxito de "Dreams Are Ten A Penny". A resposta do público foi realmente boa, sobre todo en Alemaña, así que Page decidiu que probara en solitario xa co apelido Kincade. O seu primeiro elepé só conta cun tema de John Carter "Shine on woman" e un par deles absolutamente intrascendentes asinados polo propio Rowles, o resto son adaptacións escollidas polo factotum de Penny Farthing e as únicas un pouco interesantes son "´Til I kissed You" dos irmáns Everly  e a sempre gañadora "Friday on my mind" dos Easybeats.


luns, 18 de xaneiro de 2010

KINCADE Dreams Are Ten A Penny - Counting Trains (Penny Farthing-Belter, 1973)


 "Dreams Are Ten A Penny"

In December 1972, I had a call from Larry Page at Penny Farthing Records, the label that my band "OCTOPUS" had recorded for. He told me that they had a hit record in Europe by a group called "KINCADE" who didn't actually exsist. The record, called "Dreams are Ten a Penny", had been made by John Carter who was formerly a member of "THE IVY LEAGUE" and who did not now want to go out as performing artist. Larry asked if I could put a group together to perform in Holland on The Dutch equivilent of "TOP OF THE POPS" in about ten days time. All we had to do was mime to the record. I said OK and recruited my brother Nigel and Rick Williams one of the ex members of "OCTOPUS".  Paul David Griggs

KINCADE Do You Remember Marilyn? - The Love of a Lady (Penny Farthing-Belter, 1973).


"The Love of a Lady"



sábado, 16 de xaneiro de 2010

FIRST CLASS Beach Baby - Both Side Of The Story - Bobby Dazzler (Philips, 1974)


En 1980 o selo Sunny Records editou de novo "Beach Baby" pero utilizando unha cara B distinta, "Bobby Razzler", en realidade o segundo sinxelo de First Class.


The First Class was the studio creation of the British singer-songwriter John Carter and singers Tony Burrows and Chas Mills as an outlet for material Carter wrote with his creative partner and wife, Gillian (Jill) Shakespeare.

Carter and Shakespeare wrote the song "Beach Baby" in the summer of 1974 in their home in East Sheen, South West London, far from California or, for that matter, any beach. Carter immediately enlisted the help of lead singer Tony Burrows and another session singer, Chas Mills, to record the song for Jonathan King's UK Records record label under the name The First Class. The dense, complex production, layered vocals and wistful lyric evoked the 1960s west-coast production style of lead Beach Boy Brian Wilson. In 1974, at a moment when nostalgia for the 1960s was fashionable, the song became a hit in the UK and in the U.S.. The closing section uses the same chord structure as the third movement of Sibelius' Fifth Symphony!

The group recorded a follow-up single, "Bobby Dazzler" and material for their eponymously title first album, The First Class. While there was some demand for live performances by the group, neither Carter or Burrows had the time for or interest in touring. So, a group including bassist Robin Shaw, lead singer Del John, guitarist Spencer James (now lead singer with The Searchers), keyboardist Clive Barrett and drummer Eddie Richards was assembled to perform a number of dates as The First Class. However, although that quintet is pictured and credited along with Carter, Burrows and Mills on the cover of the band's first album, none of the "live" quintet actually performed on "Beach Baby" or any of the album's other tracks.
(Wikipedia)

xoves, 14 de xaneiro de 2010

BUTTERWICK My Sweet Potato - The Thought of Losing You (MAM, 1972)


Máis proxectos de John Carter desta volta cun pouco de bubblegum, "My Sweet Potato" e algo máis serio e interesante na cara B  "The Thought of Losing You". Este sinxelo e o de Kentucky Freeway aparecen compilados en "A Rose By Any Other Name" editado por Rev-Ola.

martes, 12 de xaneiro de 2010

luns, 11 de xaneiro de 2010

KENTUCKY FREEWAY Take Off - Who Knows What I Need (Penny Farthing-Belter, 1972)


Detrás de Kentucky Freeway estaba a mente inqueda do británico John Carter que dun ou doutro xeito estivo implicado nas aventuras de Carter-Lewis and the Southerners, The Ivy League, The Flowerpot Men, First Class ou Kincade por citar os de máis renome pero que tamén foi protagonista de proxectos máis frikis como o que presentamos hoxe. "Take Off" é unha peza con certo toque glam que como novidade aporta un gran solo de turutas, kazoos para os de fóra. "Who Knows What I Need" tamén mola.



xoves, 7 de xaneiro de 2010

LOS MARTINS Tengo Miedo - Dejadnos Colaborar (RCA, 1966)




Máis momentos románticos con "Tengo Miedo" unha balada super guai con gran orquestra deste dúo do que non teño información. "Dejádnos Colaborar" é unha canción protesta friki con frases memorables como: "no todo es bailar y cantar ye-yé, dejádnos opinar sobre el nuevo quehacer"


Canción # 43: LOS HURACANES A La Caída Del Sol (1966)

Nalgunha das conversas que mantiña hai anos con Malcolm Scarpa chegamos a falar dos valencianos Los Huracanes e do aprezo que lle tiñamos a moitas das súas cancións. Unha das que máis nos molaban era "A la caída del sol", un tema que aparecía no segundo Ep do grupo. Uns anos despois e durante a súa participación no primeiro Felipop fixo unha sentida adaptación da canción pero para nosa desgraza non se gravou.

mércores, 6 de xaneiro de 2010

THE CRESCENT STREET STOMPERS Judy Played The Juke Box - Wasting Time (CBS, 1975)



The Crescent Street Stompers eran canadianos e  tiraban cara o glam aínda que para a cara A deste sinxelo escolleran unha peza moi resultona de Tony Macaulay. "Wasting Time" é moito máis rock e tamén ten o seu punto.


DEXY´S MIDNIGHT RUNNERS There, There My Dear - The Horse (EMI, 1980)


Un dos nosos grupos favoritos cunha espitosa adaptación do clásico "The Horse" de Cliff Nobles & Co. ."There, There My Dear " pechaba o primeiro elepé da banda, "Searching for the Young Soul Rebels".

RED BARON Just Seventeen - Pictures of Irene (CBS, 1976)



Red Baron foron un grupo ao servizo das cancións do músico e produtor alemán Candy de Rouge que en realidade se chamaba Wolfgang Detmann. "Just Seventeen" é unha conachada pero "Pictures of Irene" ten algunhas cousas malia o seu estribillo bastante simplón.

JERRY Because I´m Young - Can´t Wait For Summer (Ariola, 1974)



Que lle ía dicir ao bo de Jerry , do que por certo non sei absolutamente nada, que alguén despois de tantos anos repararía no seu sinxelo e na súa cara b  "Can´t Wait For Summer", unha peza que en mans dun grupo de punk-pop sería un hit.

MAJOR LANCE You´re Everything I Need - You´re Everything I Need (Instrumental) (PYE-Belter, 1976)




luns, 4 de xaneiro de 2010

GIORGIO Hilly Billy Man (Arizona Man) - Sally Don´t You Cry (Belter, 1970)




Nos primeiros anos da súa carreira o italiano Georgio Moroder fixo unha morea de temas bubblegum realmente resultóns. "Hilly Billy Man (Arizona Man)" é un deses enchepistas ao que nos tiña acostumados naqueles anos. Pola contra, "Sally Don´t You Cry" é unha canción moi xeitosa cun pequeno toque sico pop.




sábado, 2 de xaneiro de 2010

THE CHEATS Valentine - Fondo Musical (Hispano Olivetti, 1969)




Un sinxelo que formaba parte da campaña de promoción do modelo Valentine de Olivetti.

Valentine. Una máquina revolucionaria

Valentine es bonita, práctica, portátil, económica y adaptable a cualquier trabajo.
Escribe con rapidez, con limpieza, sin problemas.
El traje de Valentine es de plástico.
Su maletín es irrompible.
Valentine está en todos los buenos comercios.
Valentine es de Olivetti.




Uno de los objetos que más me gustan, es la máquina de escribir "Olivetti Valentine", diseñada por Ettore Sottsass en 1969.

La Valentine vendría a ser a la máquina de escribir, lo que lo que los portátiles a los PC, es decir la primera máquina de escribir concebida para ser portátil. ¿Cómo? Gracias a su diseño plano y poco pesado, pensado para alojarse en una caja de plástico.

Otra revolución fueron sus teclas flotantes, protegidas en su parte delantera por una barra que copiaba la forma del parachoques del Volvo de la época.

Y otra más, su intenso color rojo. Hasta entonces las máquinas de escribir usaban colores grises y neutros para prevenir la fatiga visual del escritor. El color rojo es un toque descarado que nos anuncia que el diseño comienza a ganar terreno a la funcionalidad.

Hoy en día este objeto tan cotidiano de la década de los 70 se expone en el MOMA de Nueva York como uno de los iconos del diseño italiano. Aun hoy pueden conseguirse modelos de Valentine en tiendas de coleccionistas.

Extraído de Miss Marble

venres, 1 de xaneiro de 2010

MAXIM RAD She Got No Brain - It´s Now, It´s New (Dreyfus-EPIC, 1980)





Maxim Rad, alemán de Hamburgo, gravou o seu primeiro elepé "Times Ain’t That Bad" en París. As dúas cancións están extraídas del e sonan aos Talking Heads con Richard Hell de cantante.

Canción # 147: TOTEM Mañana (1971)





Canción # 4316: ASFALTO Nada (1979)


Del tercer elepé de Asfalto para Chapa la única canción que tiene algo es este tema de Julio Castejón con el que parecen recuperar el estilo de sus primeros años.

SHA NA NA Now! (Kama Sutra, 1974)

 

Sha Na Na eran básicamente uns revivalistas de sons de finais dos cincuenta e primeiros sesenta que se diron a coñecer grazas á súa partipación no festival de Woodstock . Parecían un pouco desubicados entre tanto hippie pero eran realmente coñeros e constituíron unha das notas simpáticas do festival. Anos máis tarde tamén aparecerían tamén en Grease. Neste elepé de mediados dos setenta non todas están ben pero ten os seus momentos, da primeira cara gústanme a peza que abre o disco "Shot Down", a versión fiki de "Runaway" e sobre todo un instrumental de herdanza funk titulado "Sha-Bumpin'". Da cara b salvo "Basement Party",  a adpatación de "(Just Like) Romeo And Juliet" dos Reflections e un par de temiñas de influencia soul "Shanghied" e "Circles Of Love" na que parece que xogan a seren os Temptations progres. A última canción da cara a está fodida pero non se pode pedir máis por un euro.